گربه های نژاد پرشین یا گربه های مو بلند ایرانی برای اولین بار در حدود سال 1620 میلادی از ایران به ایتالیا برده شدند.

ویژگی اصلی این نژاد، صورت گرد و پوزه کوتاه می باشد.

نام های دیگر: گربه مو بلند ایرانی، گربه شیرازی

طول عمر: 11-17 سال در صورت زندگی در منزل

گربه های پرشین چهارمین گربه مورد علاقه در سطح جهانی هستند.  این گربه ها به طور سنتی یا کلاسیک پوزه کمی بلند تری داشته اند که امروزه نیز به عنوان گربه های پرشین کلاسیک شناخته می شوند ولی پرورش دهندگان به پرورش انتخابی، گربه هایی با پوزه بسیار فلت (تخت) تولید کرده اند که البته این تغییر باعث بروز برخی مشکلات سلامتی در این گونه شده است.

گربه های پرشین امروزی در رنگ های بسیار متنوع موجود هستند. بیماری کلیه پلی کیستیک به صورت ژنتیکی در این نژاد فراوان بوده و در برخی کشورها حتی تا 50% گربه های پرشین درگیر این بیماری هستند.

خاستگاه

اولین گربه های پرشین از خراسان ایران در سال 1620 میلادی به ایتالیا و سپس از آنکارا (آنغوره) ترکیه امروزی به فرانسه برده شده است. گربه های خراسان، خاکستری رنگ و گربه های آنکارا سفید رنگ بودند.

گربه های پرشین کلاسیک

در واقع این گربه ها بیشترین شباهت را به گربه های پرشین اصیل داشته و به آنها پرشین صورت عروسکی نیز گفته میشود. در این

گربه ها ویژگی های اغراق آمیز کوتاه بودن پوزه کمتر بوده و صورتی کمی کشیده تر دارند. این مساله باعث کاهش مشکلات تنفسی و پوستی مربوط به پوزه کوتاه میشود.

پرشین های فلت

در دهه 1950 بروز یک جهش در پرشین های قرمز منجر به ظهور پرشین های فلت (پوزه کوتاه) شد. به مرور زمان و با تکثیر انتخاب شده، این ویژگی چنان افزایش پیدا کرد که منجر به تولید پرشین هایی با صورت بسیار فلت و پوزه های بسیار کوتاه شد. کوتاه بودن پوزه در این پرشین ها منجر به کوتاه تر شدن مجرای اشکی شده که این مساله منجر به ریزش اشک مداوم از چشم این پرشین ها می شود. اشک باقی مانده روی صورت در مجاورت هوا تغییر رنگ داده و موهای زیر چشم را قهوه ای رنگ میکند که باعث ظاهر کثیف و نامرتب در این گربه ها می شود.

گربه های هیمالین        

در دهه 1950 دو نژاد پرشین و سیامی با هدف تولید یک سویه جدید ترکیب شدند. هیمالین ها که حاصل این ترکیب هستند، ویژگی های ظاهری پرشین و ویژگی رنگی سیامی ها را داشته و رنگ موها در انتها های بدن (گوش، پوزه، نوک دم و دست و پا) تیره تر است.

گربه های Exotic Shorthair مو کوتاه اگزوتیک  

از ترکیب گربه های مو کوتاه اهلی DSH با گربه های پرشین ایجاد شده اند و از دهه 1960 به عنوان یک نژاد مستقل شناخته میشوند. این گربه ها از هر نظر (خصوصیات رفتاری، بیماری ها، ظاهر) شبیه گربه های پرشین هستند با این تفاوت که موهای کوتاه و متراکم دارند. این گربه ها گاها یک ژن مغلوب از موی بلند را نیز دارا هستند و به همین دلیل گاهی برخی از بچه های حاصل از ترکیب دو گربه اگزوتیک مو کوتاه، شبیه پرشین های مو بلند میشود.

گربه های اگزوتیک مو کوتاه به دلیل خصوصیات رفتاری و ظاهری مشابه پرشین ولی موهای کوتاهی که نگهداری آن بسیار راحت تر از پرشین ها است اصطلاحا گربه پرشین افراد تنبل هم نامیده میشود.

گربه های پرشین جیبی یا مینیاتوری

بر خلاف سگها که برخی از نژادها حاوی جهش های ژنتیکی هستند که امکان ایجاد سگهای مینیاتوری از آن نژاد را ایجاد میکند، در گربه ها ساختار بدنی و ژنتیکی به گونه ای هست که ژن ها به خوبی در برابر جهش های ژنتیکی محافظت می شوند و در نتیجه امکان ایجاد جهش های ژنتیکی که منجر به بروز نژادهای مینیاتوری در گربه ها شود تا کنون مقدور نبوده. گربه هایی که با نام مینیاتوری، فنجانی یا جیبی توسط پرورش دهدنگان به فروش می رسند، اغلب یا اصلا سایز کوچکتری نسبت به گربه های آن نژاد ندارند و یا در اثر تکثیر های مکرر (Inbreeding) گربه های با خصوصیات ژنتیکی مشابه و تغییرات تغذیه ای ایجاد شده اند که به همین دلیل اغلب دچار بیماری های ژنتیکی متعدد بوده و طول عمر بسیار کوتاه تری دارند.

چین چیلای مو بلند و استرلینگ    

چین چیلاهای مو بلند پوزه نسبتا بلند تری نسبت به پرشین ها داشته و در نتیجه مشکلات تنفسی و نیز ریزش اشک کمتری نسبت به پرشین های خالص دارند. این واریته موهای بلند خاکستری رنگ دارد که انتهای موها خاکستری تیره و مشکی رنگ است. یکی از انواع آنها دارای چشم های سبز آبی بسیار جذابی به خصوص در بچه گربه ها دارند.

خلق و خو

پرشین ها گربه هایی آرام و کم صدا هستند که به خوبی خود را با شرایط زندگی در آپارتمان وفق می دهند. گربه های هیمالین به دلیل اینکه ژنهایی مخلوط با گربه های سیامی دارند از شیطنت و تحرک بیشتری برخوردارند. در نظرسنجی که از صاحبان گربه های نژادهای مختلف انجام شده، گربه های پرشین در مواردی مثل آرامی، رفتار محبت آمیز نسبت به صاحب خود، رفتار دوستانه با غریبه ها، تمیزی، قابل پیش بینی بودن، ایجاد سر و صدا و بد غذایی امتیاز بالاتری کسب کردند.

رنگ موها

رنگ های متنوعی برای پرشین ها مورد قبول است که شامل انواع رنگ های موجود برای موهای گربه می شود مانند سفید، نارنجی، خاکستری (آبی)، قهوه ای و ترکیب رنگ های موجود.

سلامتی

متوسط طول عمر گربه های پرشین 12/5 سال عنوان شده ولی بسیاری از آنها حداقل 15 سال عمر میکنند. 76% گربه های پرشین 10 سال و 52% آنها تا 12/5 سال عمر میکنند. میانگین عمر گربه های پرشین بر اساس اطلاعات به دست آمده از پرونده های کلینیک های دامپزشکی 14 سال بوده و از 12-17 سال متغیر بوده است.

پرشین های فلت که سرهای گرد و پوزه های کوتاهی دارند نسبت به پرشین های صورت عروسکی یا کلاسیک که پوزه بلند تری دارند بیشتر در معرض برخی مشکلات سلامتی هستند. برای مثال به دلیل تغییر شکل مجرای اشکی در این گربه های پرشین فلت، ریزش اشک دیده می شود که اشک های ریخته شده روی موهای صورت در معرض اکسیژن هوا تغییر رنگ داده و موها را به رنگ قهوه ای قرمز در می آورند که ظاهری نامرتب و کثیف به گربه می بخشد. همچنین این گربه ها به دلیل ساختار جمجمه فلت بیشتر درگیر مشکلات تنفسی می شوند.

همچجنین این گربه ها به دلیل پوزه کوتاه و چین های پوستی بالای پوزه مستعد زخم های قرنیه هستند زیرا موهای روی پوزه با سطح قرنیه در تماس بوده و باعث خراشیدگی قرنیه چشم ها می شود که به مرور زمان منجر به زخم قرنیه خواهد شد. بیماری برگشتگی پلک به داخل نیز در این نژادهای فلت کم و بیش دیده میشود.

سخت زایی و مرده زایی نیز در گربه های پرشین بیشتر از سایر نژادهای گربه بوده و در یک بررسی انجام شده، میزان مرگ و میر نوزادان گربه های پرشین 29/9 درصد محاسبه شده است.

کلیه پلی کیستیک

36-49 % از گربه های پرشین دچار نوعی بیماری مادرزادی به نام کلیه های پلی کیستیک هستند. این بیماری توسط یک ژن اوتوزومال غالب منتقل می شود. معمولا بیماری از چند ماهگی شروع شده و در 3-10 سالگی (متوسط 7 سالگی) به دلیل بزرگ شدن کیست های کلیوی، بافت کلیه تخریب و دچار نارسایی کلیه می شود. برخی از علایم نارسایی کلیوی شامل افزایش میزان نوشیدن آب و افزایش حجم و دفعات دفع ادرار، کاهش اشتها، از دست دادن وزن و افسردگی هستند. بیماری در مراحل اولیه اغلب بدون علامت بوده و در سونوگرافی چک آپ تشخیص داده می شود.

هایپرتروفیک کاردیومیوپاتی

بیماری قلبی هایپرتروفیک کاردیومیوپاتی که نوعی نارسایی قلبی بوده که باعث افزایش ضخامت عضلات دیواره های قلبی و کاهش کارایی قلب و حتی گاهی مرگ ناگهانی می شود و نوعی بیماری ژنتیکی محسوب شده و حدود 5% از گربه های پرشین مبتلا به این بیماری می شوند. این بیماری در گربه های نر بیشتر دیده می شود و بر خلاف بیماری کلیه پلی کیستیک که توسط سونوگرافی در سنسن پایین نیز قابل تشخیص است، برای تشخیص این نارسایی قلبی، باید گربه ها به طور منظم (سالیانه) توسط اکوگرافی بررسی شوند.

آتروفی پیشرونده شبکیه چشم

این یک بیماری ژنتیکی چشمی است که منجر به کوری چشم می شود. این بیماری در برخی گربه های نژاد پرشین دیده شده است.

ناشنوایی

ناشنوایی ژنتیکی در گربه های پرشین به خصوص گربه های پرشین سفید رنگ با چشمان آبی متداول است. به ویژه در پرشین های سفید رنگی که رنگ چشم های راست و چپ متفاوت هستند بسیار بیشتر دیده میشود.

همچنین پرشین ها کت ها به دلیل کوتاه بودن پوزه مسنعد مال اکلوژن (روی هم قرار نگرفتن فک بالا و پایین) هستند که باعث می شود در گربه های مبتلا خوردن غذا گاها با دشواری بیشتری همراه باشد.

برخی بیماری های ژنتیکی دیگر مانند نهان بیضگی و شانت های کبدی نیز در گربه های پرشین نسبت به سایز نژادها بیشتر دیده می شود.

رسیدگی به موها

گربه های پرشین به دلیل داشتن موهای بلند، در صورت عدم رسیدگی منظم و روزانه به موها دچار مشکلات مختلفی مانند گره خوردن موها که می تواند بسیار دردناک بوده و حتی در حرکت گربه اختلال ایجاد کند شوند و یا پوست زیر نواحی گره خورده و نمدی شده موها دچار عفونت پوستی یا درماتیت شود.

در صورتی که قادر به برس کشیدن روزانه موهای پرشین نیستید باید به صورت دو تا سه ماه یک بار موهای گربه را در کلینیک دامپزشکی یا نزد گرومر کوتاه نگه داری کنید.

علاوه بر ویزیت حضوری در کلینیک، میتوانید از ویزیت آنلاین کلینیک دامپزشکی دکتر مکرم استفاده کنید

به این منظور در واتس آپ با شماره ۰۹۰۳۴۴۴۳۷۵۲  و یا در اینستاگرام کلینیک دامپزشکی پیام بدید

Instagram: @pet_clinic_drmokaram